Als afscheidscolumn wat kleine overpeinzingen over grote vragen. Het zijn vragen waar ik geen antwoord op heb. Moet alles steeds maar meer en beter, of kan het ook anders? En hoe dan? Ik laat u achter met misschien wat stof tot nadenken.
Bevoorrecht maar ontevreden
Mijn generatie, dat is de (oudere) generatie van nu, heeft het beter dan ooit tevoren. En ook beter dan de generatie hierna, vrees ik. Maar toch lijken velen ontevredener dan ooit. Nederlanders scoren in internationaal vergelijkend onderzoek steevast hoog op welvaart en geluk. Maar we zijn niet blij met wat we hebben, en zijn tegelijkertijd bang voor verandering. We zijn vrijer dan ooit, maar onverdraagzamer naar anderen en andersdenkenden. Hoe komt dat toch?