Met dit dichtlog inhaken op de actualiteit zal niet zo vaak voorkomen. Maar als het even kan, doen we dat natuurlijk. Zo kwam afgelopen maandag het bericht dat Mies Bouhuys is overleden. Van haar hand is er een gedicht dat tot de bollenpoëzie behoort. Als postuum eerbetoon is deze aflevering aan haar gewijd. Continue reading Zomer – Mies Bouhuys →

Het mag dus poëzie zijn in alle mogelijke verschijningsvormen. Wie op internet grasduint, vindt al gauw heel wat goedbedoelde rijmelarij en andere dichterlijke conterfeitsels. Die komen dus ook in aanmerking? En kan men dus ook een eigen gedicht inzenden? Ho, nee, wacht even, er is nog wel één eis: het gedicht moet gepubliceerd zijn. Continue reading Prulpoeet Klaas Pieters Hoeckstra →

Bollenpoëzie is een nieuwe term. Daarom wil ik de komende dichtlogs eerst graag nader verduidelijken wat we daar onder verstaan. Om te beginnen gaat het bij bollenpoëzie om de bloembollen waardoor onze streek beroemd is geworden. Dat zijn wat je noemt de vroege voorjaarsbloeiers. De bekendste zijn de tulp, de narcis, de hyacint en de krokus. Continue reading ik noem je bloemen etc. – Jan Hanlo →

De aanleiding voor dit dichtlog over bollenpoëzie is de gemeentelijke beleidsnota ‘Zicht op cultuur’(2007). Daarin staat een projectschets Bollenpoëzie. Kort gezegd is het idee, dat er een aantal kunstwerken in Lisse komen die geïnspireerd zijn door dichtregels met en over  bloembollen. De veronderstelling is dan wel, dat er voldoende van dat soort gedichten zijn, waar kunstenaars uit kunnen kiezen. Dat viel aanvankelijk ietwat tegen. Continue reading De Tulp en het Viooltje – Pieter Jan Renier →