Hetzelfde – Cees van Hoore

21-11-2008

De dood is een thema waarover Cees van Hoore (1949) vaker schrijft. Dat doet hij ook over zijn jeugd in de Haagse Zeeheldenbuurt. Na jaren rondzwerven is Cees van Hoore begin jaren tachtig gaan werken als kunstredacteur, eerst bij het Leidsch Dagblad en later bij het Haarlems Dagblad. Hij heeft vier dichtbundels uitgebracht. Voor zijn eerste uit 1985 kreeg hij een aanmoedigingsprijs. Eén van de muurgedichten in Leiden is van zijn hand: in de Kiekendiefhorst staat zijn gedicht ´Avond op het land´ op een flatmuur.

In het gedicht van vandaag (uit 1992) zien we hoe het kenmerk ´stijf´ bij de dichter de associatie oproept met tulpen en doden. Aardig is ook de vergelijking van de tulp met een glas in de laatste dichtregels. Met gebruikmaking van het woord kelk, dat beide betekenissen heeft. Dat komt overigens vaker voor in de bollenpoëzie.

 

Hetzelfde

Molshopen? Of hebben de doden
gewoeld vannacht? Vergeet het

maar. Niemand hier ziet hoe de
bloemist boven lege emmers lacht.

Lang blijven de tulpen stijf. De
doden ook. Niet eens met tegenzin.

‘Kom in de kelken, geel en rood.
Kom, regen schenk nog eens in.’