Lente – Daniël Billiet

02-04-2009

Dezer dagen is het prachtig lenteweer met mooie temperaturen. Als dat zo blijft, zullen we zien dat de natuur razendsnel in volle bloei staat. Met het onderstaand gedicht haken we hier hoopvol en gretig op in. Hiermee sluiten we ons thema ´overgang van winter naar lente´ weer af. Volgende week staat dit dichtlog in het teken van Pasen. Dan weet u dat alvast.
De dichter van vandaag is Daniël Billiet (1950), geboren in Gent. Je spreekt de achternaam van deze Vlaming op z´n Frans uit, namelijk ´biel-jet´. Billiet was leraar Nederlands en Engels in het voortgezet onderwijs, maar wijdt zich al weer vele jaren volledig aan het schrijven en promoten van jeugdpoëzie.
Billiet maakte zijn debuut in de jeugdliteratuur met de bundel “Bananeschillen in jeans” in 1986. Zijn schrijfstijl is open en direkt, en hij heeft een origineel taalgebruik en ook de nodige (soms cynische) humor. Zijn onderwerpen zijn realistisch. En het zijn onderwerpen die jongeren bezighouden, zoals roken, verliefdheid, zakgeld, eenzaamheid, zelfmoord. Ook toont hij zich duidelijk geëngageerd door zijn aandacht voor de problematiek van de Derde Wereld, kinderrechten, oorlog en milieuvervuiling. Daniël Billiet wordt in Vlaanderen gezien als één van de belangrijkste schrijvers/dichters van de Nieuwe Romantiek.
In het gedicht ‘Lente’ lees je hoe na een treuzelende winter opeens de lente vleugels krijgt en zich in een duizelingwekkende snelheid openbaart. De metafoor van het wielrennen wordt er verrassend ingevlochten.

Lente

De kers en de krokus wilden
niet, want de winter bleef
maar treuzelen.
Met rijm schreef de nacht
de weiden nog voluit winters.

Tot ik op een morgen geuren
rook van een jaar terug.
De knoppen openden zich,
de eerste bloesem leek wel
sneeuw, zo teer, zo freel.

Een dag later toonde zich
ook de pruimenboom;
de appelaar werd in de sprint
verslagen door de perelaar.

Een week later was de boom-
gaard één wolk bloesem.
En later sneeuwde het in de zon
bloesemblaadjes boven een
uitwaaierend wielerpeleton.