Lieveling – Wim Sonneveld
11-02-2010
Wim Sonneveld (1917-1974) vierde zijn grootste successen in de jaren ´60. Maar ook in de jaren ´50 genoot hij met zijn cabaret al grote bekendheid, met als hoogtepunt zijn creatie van orgeldraaierszoon Willem Parel. Sonneveld werd geboren in Utrecht. In 1936 werd hij secretaris van Louis Davids , in wiens cabaret hij af en toe mocht optreden. In 1943 begon hij zijn eigen cabaret en boekt daarmee groeiend succes. Van 1960 t/m 162 speelt hij de rol van professor Higgins in de muscial ´My fair lady´. Daarna maakte hij drie zeer geslaagde cabaretprogramma´s in 1964, 1966 (met Ina van Faassen) en in 1971 (met Willem Nijholt en Corrie van Gorp). Televisie bracht hem nationale beroemdheid. In december 1962 werd zijn eerste tv-show uitgezonden, en dat had zoveel succes dat met oudejaar een herhaling volgde. In 1963 volgde een tweede tv-show. In 1967 speelde hij een gastrol in één aflevering van de fameuze tv-serie ´Ja zuster, nee zuster´. Ik herinner mij dat nog levendig. Vooral het nummer ´In een rijtuigie´ (samen met Leen Jongewaard), maar ook de liedjes `Op de step´ en `De kat van ome Willem´ zijn onvergetelijk.
Wim Sonneveld was een groot artiest. Heel wat typetjes, conferences en vooral ook liedjes zijn nog steeds zeer bekend. Bijvoorbeeld ´Nikkelen Nelis`, ´Frater Venantius´, ´De Stalmeester´ en ´Kroketten´. En dan de liedjes: ´Aan de Amsterdamse grachten´(1962) en ´Het dorp´ (1966) als absolute evergreens. Sommige teksten schreef hij zelf, maar hij wist ook uitstekende tekstschrijvers voor zich in te zetten, zoals Simon Carmiggelt, Annie M.G. Schmidt, en niet op de laatste plaats Friso Wiegersma, zijn levenspartner.
De humor van Wim Sonneveld en van de teksten die hij bracht hebben soms een element van leedvermaak, van boosaardige lol ten koste van een ander. Het nu volgende liedje ´Lieveling´ uit 1971 is daar een fraai voorbeeld van. De tekst is van Friso Wiegersma. Maar je moet er vooral de nasale, soms wat snerende zang van Sonneveld bij horen. Omdat het een lang liedje is, brengen we hier alleen het eerste couplet (dat bevat de bollenpoëzie) en het refrein.
Lieveling
Als ik denk aan al die jaren
Jaren dat we samen waren
Altijd samen jij en ik
Als ik denk aan ons verleden
Hoe we alles samen deden
Word ik stil een ogenblik
En ik denk
Ja, dan denk ik aan die meiden die ik nooit heb kunnen krijgen
Omdat jij me in de weg zat en dan denk ik bij m’n eigen
Aan die wilde avonturen die ik steeds moest laten schieten
Omdat jij dan zat te wachten met een schaaltje rooie bieten
Aan die keer dat ik op reis ging en Margot mijn bed zou delen
Oh Margot zo welgeschapen om het overspel te spelen
Maar ik kreeg die blindedarm en in plaats van wilde nachten
Zat jij met een bossie tulpen in het ziekenhuis te wachten
Want jouw streep liep altijd door mijn sexuele rekening
Lieveling, lieveling, lieveling
(refrein) Als ik denk aan ons verleden
Hoe we alles samen deden
Alles samen jij en ik
Als ik denk aan al die dingen
Maken die herinneringen
Mij heel stil een ogenblik
En ik denk
…………………….