Het gedicht ´Polder´ is de laatste in de serie over reuk en geur, en vormt tegelijkertijd de overgang naar het volgende thema: de dood. De kenner zag het al aankomen. In het vorige gedicht was reeds sprake van een stervende, al was dat niet in het gekozen fragment. Dood is een ernstig thema, uiteraard. We nemen het wat ruim, en vatten er ook doodgaan en begraven onder. Continue reading Polder – Tonnus Oosterhoff →

Zes zinnen, zo heet het gehele gedicht. Het is van Anton Ent en staat in zijn bundel Ode aan de Ooievaar uit 2003. Hij behandelt in dat gedicht de menselijke zintuigen. In zijn volgorde zijn dat: gehoor, smaak, zicht, tast en reuk. De zesde zin verwijst niet naar een zesde zintuig, maar naar zingeving. Dat typeert Anton Ent. Hij speelt graag met taal. Continue reading Zes zinnen – Anton Ent →

De tulp was ook in het 17e eeuwse Engeland bekend, met inbegrip van het kenmerk dat ze niet (lekker) ruikt. Dat blijkt uit het volgende gedicht van Andrew Marvell (1621-1678). Hij was een Engels dichter en tijdgenoot van Robert Herrick, aan wie wij op 17 september jl. aandacht besteedden. Marvell was een vriend van John Milton, Continue reading The Picture of little T.C. in a Prospect of Flowers – Andrew Marvell →

Bij dit thema moet ik iets vertellen over de psychologie van de geur of liever van de reuk. Geur is wat ons reukorgaan (de neus) waarneemt. Dat gebeurt ten dele bewust, maar voor een belangrijk deel onbewust. De verwerking van de geurprikkels vindt plaats in het limbische systeem van onze hersenen. Dat is een oud systeem op de schaal van de evolutie, dat vooral te maken heeft met gevoelens en emotie. Continue reading Herleven de Nachten – Jan Hanlo →