The Song of the Tulip Fairy – Cicely Mary Barker

08-09-2009

Onze vaderlandse bollenvelden worden ook in buitenlandse poëzie bezongen. Dat zien we in onderstaand gedichtje van Cicely Mary Barker (1895-1973). Deze Engelse illustratrice is beroemd geworden door haar tekeningen van bloemenfeeën, de Flower Fairies.
Barker leed als kind aan epilepsie en had een zwakke gezondheid. Daardoor kon ze niet naar school en kreeg ze thuis les. De kunst van het tekenen heeft ze zich geheel zelf eigen gemaakt. Toen ze 15 jaar was, verkocht ze al tekeningen die onder meer als ansichtkaarten werden gedrukt. De eerste serie van 24 illustraties (met versjes) van lentebloemenfeeën verscheen in boekvorm in 1923. Ze kreeg er 25 Engels pond voor. Er zouden nog 7 series Flower Fairies volgen.
Cicely Mary Barker staat in de traditie van illustratoren als Kate Greenaway en Beatrix Potter. Zij tekende de bloemen heel precies en natuurgetrouw. Voor de feeën stonden kinderen model uit de crèche van haar zus. De illustraties zijn getekend met pen en inkt, en ingekleurd met waterverf.
De Flower Fairies van Cicely Barker waren meteen heel populair. Een sociologische verklaring daarvoor is, dat de Engelsen na de 1e Wereldoorlog oorlogsmoe waren. Bovendien verschenen de tekeningen in een tijd, dat er grote interesse was ontstaan voor elfen en andere bovennatuurlijke verschijnselen. Maar ook tegenwoordig zijn de Flower Fairies nog steeds heel geliefd. Er bestaat (nog steeds) een flinke ´merchandising-industrie´, getuige www.flowerfairies.com  Nog in 2002 verscheen in onze taal het Complete boek van de bloemenkinderen.
De versjes bij de illustraties zijn vrij simpel. Eigenlijk zijn de versjes een soort ´illustratie´ bij de tekeningen, want die zijn hoofdzaak. Hier hebben we uiteraard gekozen voor The Song of the Tulip Fairy uit 1923. Het eerbetoon aan de Hollandse bollenvelden incasseren we natuurlijk met trots. Met dank aan de bollenpoëzieverzameling van De Zwarte Tulp.

The Song of the Tulip Fairy

Our stalks are very straight and tall,
Our colours clear and bright;
Too many-hued to name them all—
Red, yellow, pink, or white.

And some are splashed, and some, maybe,
As dark as any plum.
From tulip-fields across the sea
To England did we come.
 
We were a peaceful country’s pride,
And Holland is its name.
Now in your gardens we abide—
And aren’t you glad we came?