´k Heb mooie tulpen – Helma en Selma

26-06-2008

Wat we met bollen bedoelen is nu wel voldoende duidelijk. Maar hoe zit dat met poëzie? Betreft het alleen gedichten, en wat voor soort dan? Of mogen het ook liedteksten zijn? Welnu, het gaat om gedichten, van welke taal, stijl of vorm dan ook. Ze hoeven niet te rijmen, en ze kunnen van alle tijden zijn. Soms zijn de gedichten zo lang, dat ik hier met een fragment zal volstaan. Bijvoorbeeld, als het beroemde gedicht ´Mei´ van Herman Gorter aan de beurt is.
En ja, liedteksten beschouw ik hier ook als poëzie. Waar ik gedichten presenteer met de naam van de dichter, zal ik bij liedteksten daarentegen (meestal) de naam van de degene of de groep vermelden door wie het lied is vertolkt.

Een fraai voorbeeld van een liedtekst is ´k Heb mooie tulpen. Het is in 1955 op de plaat gezet door Helma en Selma (78 toeren Philips P 17384H). De tekst is van Eric Franssen en Piet van Aleda, een tekstschrijversduo dat we in de jaren vijftig vaker tegenkomen.
Helma en Selma hadden met deze plaat was een aardig succes. Toch verdween Helma kort daarna (letterlijk) met de noorderzon. Gelukkig voor vader Jansen was het mogelijk de carrière van Selma een vervolg te geven, want Mieke Jansen, de zus van Selma, kon ook wel aardig zingen. En zo vormden de Limburgse zusjes Jansen een nieuw zangduo als De Selvera´s. Die naam laat zich snel verklaren, als je weet dat Mieke voordien bij het Weerter orkest De Zeemeeuwen zong onder het pseudoniem Vera (haar grote voorbeeld was Vera Lynn).
De Selvera´s scoorden in ons land grote hits met Twee reebruine ogen (1956) en met De Postkoets (1957). Als kleine jongen kon ik die liedjes helemaal meezingen….

Het liedje is onder mijn aandacht gebracht door onze plaatsgenoot mevrouw Hannie van Voorst, waarvoor dank (ook al had ik het al).
Overigens, kan iemand mij vertellen of er ooit werkelijk een (snij)bloemenveiling is geweest in Lisse, zoals de tekstschrijvers hieronder beweren?
‘k Heb mooie tulpen

 
Op het plein voor het station daar staat een kraam met mooie bloemen
Rode, witte, gele, blauwe, veel te mooi om op te noemen
En te midden van die bloemen staat een meisje fris en blozend
Ik vind haar het mooiste van al, nog mooier dan de mooiste roos
In haar kraam, die geurt en kleurt, verkoopt zij lente dag aan dag
En ze geeft aan iedere koper goeie raad met blijde lach

refrein:
    ‘k Heb mooie tulpen, hyacinten en narcissen
    Ze komen vers van de veiling uit Lisse
    Dan heb ik rozen, die rooie en witte
    Zeg het met bloemen, ze spreken tot het hart
    Ik heb bloemen voor verloofden en zij zeggen: “Ik heb je lief”
    Voor hen die hun hart beloofden, ook de kleine vergeet-mij-niet

‘t Lieve kind tussen de bloemen deed mijn hart toch zo vlug kloppen
En ik moest haar wel vragen, kon dat kloppen niet meer stoppen
Toen ‘k haar op een dag mijn vuur’ge liefde staam’lend ging verklaren
Zei ze: “Och, m’n jongen lief, waarom heb jij zo’n tijd gewacht
‘k Zoek al lang een man met wie’k m’n hart en zaken delen mag
Dus van toen af klinkt op ‘t pleintje dit duet iedere dag

refrein