in time of daffodils(who know – e.e. cummings
16-03-2009
Een andere grote Amerikaanse dichter is e.e. cummings. Inderdaad, zijn naam wordt meestal in kleine letters geschreven. Edward Estlin Cummings leefde van 1894- 1962, werd geboren in Massachusetts, en studeerde in Harvard. Tijdens de 1e Wereldoorlog ging hij als vrijwilliger (ambulancechauffeur) naar Frankrijk, maar werd na drie maanden door de Fransen gevangen gezet op (onterechte) verdenking van spionage. Na de oorlog verbleef hij tot 1924 veelvuldig in Parijs, en kwam daar in contact met het dadaïsme en surrealisme. Hij schreef (daar) zijn eerste roman over zijn oorlogservaringen, en ook zijn eerste dichtbundel ‘Tulips and chimneys’(1923), die ondanks de titel nauwelijks bollenpoëzie bevat. Cummings was behalve dichter ook een zeer verdienstelijk kunstschilder. Cummings ontving bij leven al diverse ereprijzen voor zijn poëzie. Bij zijn dood was hij de op één na meest gelezen dichter van de V.S.
Cummings hoorde tot de kern van de moderne, baanbrekende Amerikaanse auteurs uit de eerste helft van de 20e eeuw, zoals Ezra Pound en William Faulkner. Binnen de stroming van het modernisme ontwikkelde hij een geheel eigen stijl. Zijn werk valt op door een voortdurende innovatie in vorm en techniek, zowel typografisch als inhoudelijk. Hij introduceert nieuwe woorden, en gebruikt werkwoorden als zelfstandig naamwoorden. Hij hanteert vaak een ongewone interpunctie (punten, komma´s etc.), en bezigt een afwijkend gebruik van hoofdletters. In zijn gedichten breekt hij woorden anders af dan je zou verwachten. Soms staan de woorden of delen van woorden verspreid over de pagina. Veel van zijn gedichten moet je hardop lezen om ze goed te vatten. De gedichten van Cummings zijn vaak speels en humoristisch, maar soms ook sarcastisch.
Onderstaand gedicht komt uit zijn latere jaren (1958). Het is qua vorm bedaagder en klassieker dan sommige van zijn eerdere gedichten. Het bevat enige levenslessen, en is intrigerend genoeg om een tijdje op te kauwen.
in time of daffodils(who know
in time of daffodils(who know
the goal of living is to grow)
forgetting why,remember how
in time of lilacs who proclaim
the aim of waking is to dream,
remember so(forgetting seem)
in time of roses(who amaze
our now and here with paradise)
forgetting if,remember yes
in time of all sweet things beyond
whatever mind may comprehend,
remember seek(forgetting find)
and in a mystery to be
(when time from time shall set us free)
forgetting me,remember me