Mooi weer – Herman Finkers
18-01-2010
In het hedendaagse cabaret geniet Herman Finkers grote bekendheid. Deze Twentse cabaretier is geboren in 1954 in Almelo. Zijn doopnamen zijn: Hermenegildus Felix Victor Maria. Daaruit kun je afleiden dat hij Rooms-Katholiek is, en dat steekt hij in zijn nevenactiviteiten niet onder stoelen of banken. De cabaretstijl van Finkers wordt gekenmerkt door droge (Twentse) humor en woordgrappen. Eén van zijn bekendste uitspraken gaat over zijn geboortestad en gaat ongeveer als volgt: “Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen, in Almelo is altijd wat te doen”. Finkers besteedt weinig aandacht aan de actualiteit. Zijn shows bestaan meestal uit losse verhaaltjes, liedjes, sketches, zonder veel rode draad. Finkers deed een negental cabaretprogramma´s (theatervoorstellingen) in de jaren ’80 en ’90. Begin deze eeuw stopte hij, onder meer omdat bij hem leukemie zou zijn geconstateerd, maar hij kwam in 2007 terug met een nieuwe show (Na de pauze). Finkers won de 2e prijs op het Delftse Camerettenfestival in 1979, alsmede de Publieks- en Persoonlijkheidsprijs. In 2006 ontving hij de Johan Kaart Prijs.
Het complete werk van Herman Finkers is opgenomen in de dvd box Tot nu toe (2005). Hierin vindt u 7 dvd’s met onder meer al zijn cabaretvoorstellingen; de totale speelduur bedraagt meer dan 22 uur.
Het liedje van dit dichtlog heb ik in de inhoudsopgave van Tot nu toe niet aangetroffen. Ook heb ik ondanks lang zoeken niet kunnen achterhalen wanneer het is geschreven en uitgevoerd. Misschien heeft het in zijn voorstellingen of op cd/dvd een andere naam gekregen. Hopelijk kan een lezer mij hierbij te hulp schieten. Het is overigens een typische Finkers-tekst, kijk maar.
Mooi weer
Als het melkwitte meisje
Schuchtertjes topless zont…
Als het stiekeme piertje
Blozend toekijkt uit de grond…
Als het blonde haartje
Zich niet meer schaamt
En slankjes uit het slipje wipt…
Als het roodborstje hipt
Van tulp naar hyacint
En in laat’re avondstond
In ‘t blonde kind
Zijn naamgenootje vindt…
Ja
Wat dan nog…