Naar de knoppen – Jan Boerstoel

10-09-2009

Over de bollenvelden wordt soms ook ironisch of ietwat knorrig gedaan. De dichter/tekstschrijver Jan Boerstoel (1944) is zo iemand. Op 9 december 2008 presenteerden we een weemoedig gedicht van zijn hand. Daarin haalt hij het beeld aan van het met stro bedekken van de bollenvelden in het najaar.
Jan Boerstoel schreef zijn eerste liedjes eind jaren ´60 in opdracht van de inmiddels  opgeheven cabaretgroep Don Quishocking. Zijn betere liedteksten komen uit de zeventiger jaren, en zijn vaak ironisch en geëngageerd. Zijn poëzie is meer melancholiek van aard, en doet soms denken aan Simon Carmiggelt.
In 2000 verscheen bij uitgeverij Bert Bakker een verzamelbundel van Jan Boerstoel: `Veel werk. Verzamelde gedichten en liedjes 1968-1997.´
Onderstaand gedicht is maar liefst twee keer afgedrukt in Museumpraat, de nieuwsbrief van museum De Zwarte Tulp (maart 2005 en maart 2006). En dat gebeurde niet, omdat de redactie het met de dichter eens is, integendeel.

Naar de knoppen.

Ik heb het niet zo erg op bolgewassen
Gewoon een bosje tulpen gaat nog wel
Maar hele velden vol vervelen snel
En zeker het bezichtigen ‘en masse’

Zo’n reis per bus langs Hollands lappendeken
Met koffie inclusief en samenzang
Als U dat leuk vindt, ga gerust uw gang
Maar ik heb het bij voorbaat al bekeken
Nou ja, misschien heeft het er mee te maken
Dat ik nog vaag weet hoe die krengen smaken.