Soms tussen tulpen….. – Richard Minne

23-12-2008

 Je ziet het wel eens in de bloeiende bollenvelden. Dan staat er een afwijkende bloem tussen, of eentje van een geheel andere kleur. Dat verschijnsel heet een dwaling, zo vernam ik van raadslid Marius Nieuwenhuis. En inderdaad, mijn Van Dale vermeldt dit als tweede betekenis. Het gedicht van vandaag is van de Vlaamse dichter Richard Minne (1891-1965). Hij was eerst landbouwer en later journalist. Aanvankelijk maakte hij socialistische gedichten, maar al gauw ging hij zijn eigen weg. Zijn poëzie wordt gekenmerkt door ironie, nonconformisme en opstandigheid, en door zeer persoonlijk (Gents) taalgebruik. Met zijn bundel ‘In den zoeten inval’ (1927) kreeg Minne grote bekendheid. Hij ontving in 1934 de Staatsprijs voor de Vlaamse poëzie. Hij heeft een klein maar markant oeuvre nagelaten. Richard Minne was de favoriete dichter van Gerard Reve. Eén van Minne’s gedichten werd door Reve gekozen als motto voor zijn Verzamelde gedichten(1987).

In het volgende gedicht beschrijft Minne niet alleen een dwaling, maar ook soortgenoten als de dissonant en de muiter. Het (durven) afwijken met al zijn eenzaamheid en verzet is volgens de dichter uiteindelijk een kwaliteit.

Soms tussen tulpen…..

Soms tussen tulpen bloeit een tulp vreemdsoortig
– van donkre vlam doorbeefd – in ‘t zelfde bed,
lijkt de andere uit een aarde en zon geboortig
maar grillig opgegroeid naar eigen wet;

soms tussen de klanken en de plechtige kroning
van het akkoord schrijnt plots de dissonant;
soms tussen ‘t lamme schaapsvolk van den koning
rijst op de muiter, ‘t ijzer in de hand; –

o Gij, die vaste banden breekt, oerkracht,
gij zijt misschien het enige wat blijft,
en voor het aangezicht van God gebracht
geen schaamte om laksheid voelt die d’aadren stijft.

Van weemoed en melancholie naar opstandigheid.