23-12-2008
Je ziet het wel eens in de bloeiende bollenvelden. Dan staat er een afwijkende bloem tussen, of eentje van een geheel andere kleur. Dat verschijnsel heet een dwaling, zo vernam ik van raadslid Marius Nieuwenhuis. En inderdaad, mijn Van Dale vermeldt dit als tweede betekenis. Het gedicht van vandaag is van de Vlaamse dichter Richard Minne (1891-1965). Continue reading Soms tussen tulpen….. – Richard Minne
18-12-2008
Het tulpen koppen is één van de bijzondere fenomenen van de bollencultuur. Het is vanzelfsprekend voor de streekbewoner, maar verbazingwekkend en onbegrijpelijk voor de toerist. Het verschijnsel wordt hieronder beeldend beschreven door Albert Verwey, beroemde dichter van de beweging van de Tachtigers. Verwey (of eigenlijkVerweij) is geboren in 1865 in Amsterdam als zoon van een meubelmaker. Continue reading Bolletuinen – Albert Verwey
15-12-2008
Het Bollenpelsterslied kwam ik dit jaar tegen op Koninginnedag. Als college van B&W brachten wij toen een bezoek aan het verzorgingscentrum Berkhout. Conform traditie mochten we daar luidkeels enkele oud-Hollandse liederen meezingen. In het boekje met liederen zat ook deze tekst. Continue reading Bollenpelsterslied – Bollen Mina’s
09-12-2008
De afgelopen tijd hebben we het in de streek weer kunnen waarnemen: de met stro bedekte bollenvelden. Met dat beeld begint ´Het oude liedje´. Het is een gedicht van Jan Boerstoel (1944). Deze geboren Hagenaar is al weer lange tijd Amsterdammer. Boerstoel studeerde Nederlands in Amsterdam en is dichter en schrijver van liedteksten. Door dat laatste is hij het meest bekend. Continue reading Het oude liedje – Jan Boerstoel
05-12-2008
Sinterklaas-bollenpoëzie heb ik niet kunnen vinden. Inhaken op dit kinderfeest gaat dus niet. Maar we gaan toch over naar een nieuw thema. Dit gedicht vormt het draaipunt, en we kunnen ten minste twee kanten op (het is dus een soort dichterlijke rotonde, zou je kunnen zeggen). We komen van het thema ´dood´, en we kunnen afslaan richting ´cabaret´, maar we kunnen ook naar het thema ´bollencultuur´. Dat laatste gaan we doen, en wel aan de hand van een fragment uit het cabaretnummer ´Grafschriften´ van Fons Jansen. Continue reading Bollenboer – Fons Jansen
02-12-2008
Na een graf nu een heel kerkhof. En volgende keer gaan we zelfs ondergronds, verklap ik u alvast. Het onderstaande gedicht is van J.H. Leopold. Hij werd geboren in 1865 in ´s-Hertogenbosch en overleed in 1925 te Rotterdam. Jan Hendrik Leopold studeerde klassieke talen in Leiden. Hij was bijna zijn gehele werkzame leven verbonden als leraar aan het Erasmus gymnasium in Rotterdam. Hij leefde erg teruggetrokken en was daarbij ook nog doof. Continue reading In dezen tuin zijn saamgelegd – J.H. Leopold
28-11-2008
Dit gedicht vertelt van een bezoek aan een graf van een dierbare. Het is van de hand van Marianne Som. Ik kwam het tegen in het electronische tijdschrift Meander (aflevering 138, 22 april 2001). Deze Nederlandse dichteres bracht in eigen beheer twee dichtbundels uit, in 1998 en 1999. Haar 3e dichtbundel ´Requiem voor Joshua´ verscheen in 2005 bij uitgeverij De Distel in Brussel. Het kostte moeite om wat meer over haar te weten te komen. Continue reading Jouw naam – Marianne Som
24-11-2008
Als je geliefde doodgaat aan kanker, grijpt je dat diep aan. Luuk Gruwez schreef er een gedichtenreeks over met als overkoepelende titel: K. In acht gedichten vertelt hij zijn indringende verhaal; ze zijn opgenomen in de dichtbundel Vuile manieren (1994). Luuk Gruwez is een Vlaams dichter en schrijver. Hij is geboren in Kortrijk in 1953, en woont in Hasselt. Continue reading Kliniek – Luuk Gruwez
21-11-2008
De dood is een thema waarover Cees van Hoore (1949) vaker schrijft. Dat doet hij ook over zijn jeugd in de Haagse Zeeheldenbuurt. Na jaren rondzwerven is Cees van Hoore begin jaren tachtig gaan werken als kunstredacteur, eerst bij het Leidsch Dagblad en later bij het Haarlems Dagblad. Continue reading Hetzelfde – Cees van Hoore
Wim Sonneveld (1917-1974) vierde zijn grootste successen in de jaren ´60. Maar ook in de jaren ´50 genoot hij met zijn cabaret al grote bekendheid, met als hoogtepunt zijn creatie van orgeldraaierszoon Willem Parel. Sonneveld werd geboren in Utrecht. In 1936 werd hij secretaris van Louis Davids , in wiens cabaret hij af en toe mocht optreden. In 1943 begon hij zijn eigen cabaret en boekt daarmee groeiend succes. Continue reading Lieveling – Wim Sonneveld