Lisse, 1 februari 2010

Zorg en welzijn is een brede portefeuille waar heel veel in omgaat. In de gemeentelijke politiek lijkt het er vaak op dat de ´harde´ sector het meest belangrijk is. Maar in wezen raken zorg en welzijn het hart van onze samenleving. Daarbij gaat het immers om mensen. Mensen die hulp, ondersteuning en/of begeleiding nodig hebben. En ook mensen die andere mensen tot steun zijn. Denk aan het beleid voor ouderen en voor de jeugd, maatschappelijk werk, volksgezondheid, vrijwilligersbeleid, de WMO.

Op het gebied van Zorg en welzijn is de afgelopen jaren veel gebeurd. Ik licht er een paar zaken uit. Zo kreeg de gemeente van het rijk de taak om de hulp bij het huishouden te regelen, want het oude systeem dreigde in financieel opzicht vast te lopen. Een enorme opgave, die in het hele land uiteraard niet zonder problemen is verlopen. Elke verandering doet pijn, zo ook hier. De overgangsperikelen zijn goeddeels voorbij, en het ziet er naar uit dat de in Lisse gekozen aanpak goed en verantwoord is.

Met genoegen stel ik vast, dat Lisse een stevig vrijwilligersbeleid heeft vastgesteld. Dat is van groot belang, want vrijwilligers zijn het sociale cement van onze samenleving. Het is dan ook terecht, dat in dat beleid veel aandacht is voor het waarderen van vrijwilligers en mantelzorgers.

Ook het nieuwe ouderenbeleid mag hier genoemd worden. Lisse had een ouderenbeleid, waarvan alle ouderen van 55 jaar en ouder konden profiteren. Dat is echter niet meer van deze tijd en het dreigde bovendien te kostbaar te worden. We weten bovendien dat ouderen tegenwoordig tot op steeds hogere leeftijd vitaal zijn en steeds minder slechts van de AOW hoeven rond te komen (volgens de laatste cijfers is dat nog maar 4%). Daarom heb ik voorgesteld om het nieuwe ouderenbeleid te richten op kwetsbare ouderen. Dat is immers bij uitstek de groep die gemeentelijke steun nodig heeft. Geen populair voorstel, maar noodzakelijk om het ouderenbeleid betaalbaar en toekomstbestendig te houden. Inmiddels heeft ook de SWOL zich die nieuwe koers eigen gemaakt. En de gemeenteraad steunde het unaniem. Het spreekt vanzelf, dat ik daar verguld mee ben.

Voor de komende jaren staat op de rol, hoe de SWOL haar nieuwe koers gaat invullen. Er is nog een ander punt uit het nieuwe ouderenbeleid, waar ik veel van verwacht, en dat is de vorming van het Adviesnetwerk voor ouderen. Kort en goed komt het er op neer, dat alle instanties rondom een kwetsbare oudere in diens belang goed gaan samenwerken. Maar er zijn meer kwetsbare medemensen dan alleen ouderen. Ook mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking zijn kwetsbaar en verdienen onze volle aandacht. D66 Lisse wil dat alle voorzieningen in de gemeente voor gehandicapten goed bereikbaar en toegankelijk zijn. In dat opzicht moet de gemeente volgens D66 Lisse gaan horen tot de top 50 van de meest toegankelijke gemeenten in ons land.

Vergelijkend warenonderzoek laat zien dat de andere politieke partijen in Lisse in hun verkiezingsprogramma’s  opmerkelijk weinig aandacht besteden aan (kwetsbare) ouderen en gehandicapten. Het blijft bij algemeenheden. Er is maar één partij die met  concrete en stevige standpunten komt. Inderdaad. Duidelijk D66 Lisse.

Adri de Roon