27-08-2009
We gaan verder met Johan Andreas dèr Mouw. Dat is het tweede in een serie van drie, verklap ik alvast. Zoals beloofd, gaan we nu in op het (filosofisch) denken van deze erudiete dichter. Want dat is de voedingsbodem voor zijn poëzie.
In zijn Haagse tijd genoot Dèr Mouw enige erkenning in de Nederlandse filosofenwereld. Continue reading Tulpen – J.A. dèr Mouw
25-08-2009
We zijn er weer. Na een pauze van zo´n vier maanden pakken we de draad weer op. Deze tweede reeks bollenpoëzie starten we met een –ten onrechte- weinig bekende dichter, namelijk Johan Andreas dèr Mouw. Hij leefde van 1863 tot 1919, werd geboren in Westervoort (bij Arnhem) en overleed in Den Haag. Het is een heel bijzonder persoon met een interessante levensloop en intrigerende opvattingen. Continue reading Gemakklijk lig ik in mijn leuningstoel – J.A. dèr Mouw
08-04-2009
Ons derde en laatste Paasgedicht is serieus en indrukwekkend. Het komt uit ´Over-ysselsche Sangen en Dichten’ uit 1630, en die bundel wordt tot het hoogtepunt van de Nederlandse barok gerekend. De kenner weet dan dat de dichter Jacobus Revius (1586-1658) is. Deze Jacob Reefsen werd geboren in Deventer, studeerde theologie in Leiden en in Franeker (waar destijds een universiteit gevestigd was). Van 1614 tot 1641 was hij calvinistisch predikant in zijn geboortestad. Continue reading Bloedige Sweet – Jacobus Revius
07-04-2009
Ons tweede Paasgedicht geeft aanleiding tot enkele kanttekeningen bij de heidense elementen in de Paasviering. Het is van Jac. van Hattum (1900-1981), homosexueel en onderwijzer. Jacobus van Hattum, roepnaam Jaap, is vanwege zijn geaardheid altijd bang geweest als onderwijzer zijn baantje te verliezen. Niet alleen in de jaren dertig maar ook daarna. Continue reading Slachters-Paas – Jac. van Hattum
06-04-2009
We openen het thema ´Pasen in de bollenpoëzie´ met een mooi gedicht van Jan Engelman (1900-1972). Deze in Utrecht geboren dichter herinner ik mij van een curieus gedicht, dat mijn leraar Nederlands op de middelbare school voordroeg. Vooral de eerste drie opmerkelijke regels zijn in mijn geheugen blijven hangen: “Ambrosia, wat vloeit mij aan? Uw schedelveld is koeler maan En alle appels blozen”. Continue reading Verwachting van Paschen – Jan Engelman
02-04-2009
Dezer dagen is het prachtig lenteweer met mooie temperaturen. Als dat zo blijft, zullen we zien dat de natuur razendsnel in volle bloei staat. Met het onderstaand gedicht haken we hier hoopvol en gretig op in. Hiermee sluiten we ons thema ´overgang van winter naar lente´ weer af. Volgende week staat dit dichtlog in het teken van Pasen. Dan weet u dat alvast. Continue reading Lente – Daniël Billiet
01-04-2009
Bij het thema van de overgang van winter naar lente vindt u niet de gepolijste invulling die u van mij gewend bent, ik geef het toe. Maar de overgang die we meemaken verloopt ook niet zo gladjes. Het leek eerst niet zo’n vaart te lopen, maar ineens gaat het toch hard. Hoe dan ook, voor het wisselvallige weer heb ik niet direkt een goed passende keuze van bollenpoëzie. Daarom dit keer een mooi gedicht van Goethe met de blik op de lente over een jaar. Continue reading Frühling übers Jahr – Johann Wolfgang von Goethe
27-03-2009
Het is een kleine stap om van een Vlaamse dichter met een Franse vader over te gaan naar een volbloed Franse dichter. Franse bollenpoëzie heeft hier nog in het geheel geen acte de présence mogen geven. Dat wordt wel zo langzamerhand wel tijd, en Théophile Gautier (1811-1872) is een goede keuze om de Franse spits af te bijten. Continue reading Premier sourire du printemps – Théophile Gautier
25-03-2009
De krokus speelt in veel bollenpoëzie de hoofdrol bij de overgang van winter naar lente. Zo ook in dit gedicht van Jozef Hugo Maria Deleu. Deze Vlaamse schrijver/dichter werd in 1937 geboren te Roeselare als jongste zoon in een boerengezin van zeven kinderen. Zijn vader was een Fransman. Deleu was onderwijzer van 1956 tot 1970. Continue reading Nooit zag ik eerder – J.H.F. Deleu
23-03-2009
Ondanks de korte opleving van afgelopen week, houdt het weer zich aan ons thema van de overgang van winter naar lente. Het gedicht ´Maart´ van Adama van Scheltema past daar goed bij. Carel Steven Adama van Scheltema (1877-1924) is van Friese adel, maar zijn familie woonde al geruime tijd in Holland. Zijn roepnaam is Caak (sic!), en hij hanteert soms het pseudoniem Melas. Continue reading Maart – C.S. Adama van Scheltema